Kangurowanie wcześniaka: dlaczego jest ważne dla prawidłowego rozwoju dziecka?
Kangurowanie wcześniaka nie tylko zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa i wspomaga nawiązanie więzi emocjonalnej z rodzicami, ale również przyspiesza rozwój, stymuluje do pracy układ odpornościowy i działa antykolkowo! Przeczytaj, dlaczego kangurowanie wcześniaka jest tak ważne.
Spis treści
- Co warto wiedzieć o kangurowaniu?
- Jakie efekty przynosi kangurowanie?
- Kiedy można zacząć kangurowanie wcześniaka?
- Co daje kangurowanie wcześniaka?
- Jak długo trzeba kangurować wcześniaka?
- Jak kangurować wcześniaka?
Zanim termin kangurowanie wcześniaka wszedł do powszechnego języka, to już nasze pramatki wiedziały o tym, jak ważny jest kontakt skóry dziecka ze skórą rodzicielki.
Do dziś ludy plemienne praktykują ten obyczaj, który dał wyraz w coraz szerzej rozwijającemu się nurtowi Rodzicielstwa Bliskości. Jednakże samo kangurowanie jest terminem wiążącym się w szczególności z dziećmi urodzonymi przedwcześnie.
W artykule przeczytasz:
- Co warto wiedzieć o kangurowaniu?
- Jakie efekty przynosi kangurowanie?
- Kiedy można zacząć kangurowanie wcześniaka?
- Jak długo trzeba kangurować wcześniaka?
- Jak kangurować wcześniaka?
Co warto wiedzieć o kangurowaniu?
Praktyka kangurowania wcześniaka na neontologicznych i noworodkowych oddziałach szpitalnych sięga roku 1970. Wtedy też w Kolumbii na tamtejszym oddziale położniczym zabrakło odpowiednich sprzętów do opieki nad wcześniakami.
Z obawy o wyziębienie organizmu wcześniaków doktor Edgar Rey Sanabria zalecił, aby mamy trzymały swoje dzieci przytulone bezpośrednio do skóry i w ten sposób naturalnie je ogrzewały. Ku zdziwieniu lekarzy obserwacje przyniosły niewiarygodne efekty. Okazało się bowiem, iż zmniejszył się odsetek śmiertelności wśród dzieci, a ich układ immunologiczny zaczął lepiej funkcjonować.
Jakie efekty przynosi kangurowanie?
Postępy w nauce, a w szczególności w neuronaukach pozwalają na szczegółową obserwację na poziomie neuronalnym tego, co dzieje się z dziećmi kangurowanymi. Widać, że bezpośredni kontakt z ciałem matki aktywuje u noworodków szybsze tworzenie się połączeń między neuronami oraz pobudza ośrodki związane z emocjami i budowaniem więzi społecznych.
Dziecko przebywające w łonie matki słyszy bicie jej serca, czuje ruchy, współodczuwa emocje. Przyjście na świat stawia małego człowieka w całkiem nowej sytuacji, gdzie wszystkie bodźce stają się wyraźniejsze, ostrzejsze.
Położenie noworodka na piersi matki umożliwia mu poczucie przedłużenia sytuacji znanej z życia płodowego, a tym samym, umacnia jego bezpieczeństwo.
Czytaj: Rozwój wcześniaka: sprawdź, jak rozwija się wcześniak
Kiedy można zacząć kangurowanie wcześniaka?
Kangurowanie wcześniaka można rozpocząć u dzieci zdrowych tuż po porodzie. Dziecko, które przyszło na świat przedwcześnie nie może być kangurowane od razu – przemawiają za tym względy medyczne.
Zazwyczaj czas na kangurowane przychodzi wraz z ustabilizowaniem się stanu zdrowia wcześniaka. Wtedy też lekarz prowadzący decyduje o rozpoczęciu przez rodziców kangurowania.
Można zadać sobie pytanie, kto powinien wcześniaka kangurować? Teoretycznie może każdy, jednakże to więź dziecka z rodzicami, a w szczególnie z matką jest pierwotna i tym samym najbardziej pożądana i zalecana.
Dodatkowo flora bakteryjna rodziców jest o wiele lepiej tolerowana przez dziecko niż ta od osób z dalszej rodziny. Zazwyczaj również procedury szpitalne pozwalają na przebywanie na oddziałach neontologicznych jedynie rodzicom lub opiekunom prawnym dziecka.
Czytaj: Przedwczesny poród: jak dbać o wcześniaka w szpitalu?
Co daje kangurowanie wcześniaka?
Kangurowanie wcześniaka przynosi wiele pozytywnych skutków. Dzieci kangurowane:
- szybciej przybierają na wadze
- zaburzenia oddychania występują z mniejszą częstotliwością
- układ immunologiczny się wzmacnia
- lepiej śpią
- rzadziej miewają kolki
Kangurowanie pozytywnie wpływa również na mózg dziecka, budując i wzmacniając jego strukturę oraz funkcję. Dziecko otrzymujące odpowiednie bodźce jakoby zmuszone jest do ich przetwarzania – procesy poznawcze zostają pobudzone.
Jednakże przede wszystkim kangurowanie:
- buduje więź z opiekunem
- wzmacnia poczucie bezpieczeństwa
- wpływa dodatnio na rozwój emocjonalny
Bliskość bez wątpienia stymuluje wcześniaka. Potwierdzają to badania przeprowadzone na Bar-ILan University przez dr Ruth Feldman, które pokazują, że ten rodzaj kontaktu u dzieci przedwcześnie urodzonych procentuje w późniejszych latach lepszym funkcjonowaniem na poziomie poznawczym (związanym z myśleniem, uwagą, pamięcią), jak i motywacyjno-emocjonalnym.
Kangurowanie poprzez kontakt z florą bakteryjną mamy zwiększa odporność malca, a sam jej dotyk, poprawia funkcjonowanie niedojrzałego jeszcze układu immunologicznego. To ważne, bo maluszki urodzone prze terminem narażone są bardziej niż donoszone noworodki, na infekcje, np. wywołane groźnym wirusem RS.
Czytaj: Wirus RSV zagrożeniem dla wcześniaka. Jak go rozpoznać i uniknąć?
Jak długo trzeba kangurować wcześniaka?
Nie istnieją normy, dotyczące tego, jak długo powinno trwać kangurowanie wcześniaka. Natomiast za minimalną, umowną granicę przyjmuje się godzinę. Jest to czas, w którym dziecko może odczuć pozytywną moc, płynącą z tej aktywności.
Jak kangurować wcześniaka?
- Podczas kangurowania klatka piersiowa dziecka powinna być odkryta. Ma to związek z tym, aby dziecko bezpośrednio doświadczało skóry matki oraz wchodziło z nią w niezwykle intymną relację. Standardowo w szpitalu dziecko ma na sobie pieluszkę, skarpetki i czapeczkę. Jego plecki natomiast okryte są pieluszką bądź kocykiem.
- Transfer dziecka, czyli położenie w odpowiedniej pozycji do kangurowania można uzyskać stojąc, jak i siedząc.
- Dziecko kładzie się pomiędzy piersiami tak, aby główka znajdowała się tuż obok brody osoby kangurującej. Wcześniak używa piersi jako poduszki podtrzymującej główkę.
Praktyka kangurowania wcześniaka jest coraz częściej spotykana w szpitalach. Zwiększa się również świadomość rodziców oraz personelu medycznego, dotycząca tego, jak istotne znaczenie ma proces kangurowania nie tylko dla dziecka, ale i dla matki.
U kobiet mogących kangurować swoje dzieci polepsza się samopoczucie. Układ hormonalny wytwarza większe ilości serotoniny i dopaminy – odpowiedzialnych za poczucie szczęścia. Stabilizuje się laktacja, a poziom stresu się obniża.
Dlatego też jak tylko to możliwie, kangurujemy nasze dzieci.
